Kultura azjatycka różni się od europejskiej. Można to zauważyć już na pierwszy rzut oka. Łatwo również zauważyć jak wiele różnić będzie przedstawiciela kultury azjatyckiej w kontakcie ze swoimi ziomkami, a w kontaktach z osobami z innych krajów. O ile kultura japońska różni się dodatkowo od azjatyckiej, nie tylko ze względu na wyspiarskich charakter tego państwa, ale i na ogromne wewnętrzne zróżnicowanie kraju, jak i na względy związane z historią tych terenów. Japończycy w kontaktach między sobą są energiczni i zdecydowani, jednak większość z nich w momencie kontaktu z turystą traci znacznie na pewności siebie. Dlatego też nieraz trudno jest nam uzyskać pomoc w języku angielskim od młodych Japończyków. Cechują się oni ogromną nieśmiałością, która w połączeniu z nauczaniem języka bez konwersacji, a jedynie poprzez wkuwanie zasad gramatyki owocuje poważną niechęcią do sprawdzenia swoich umiejętności językowych w praktyce. O wiele łatwiej można się nieraz porozumieć z osobami, które pamiętają czasy obecności Amerykanów na tych terenach. Oni często sami zagadają nas – z ciekawości i z chęci pomocy. Japończycy, jak wszyscy przedstawiciele kultur azjatyckich dbają o to, by nie urazić rozmówcy, zależy im na „zachowaniu twarzy” i cechują się wysokim poziomem kultury osobistej. Nieco inaczej jest na prowincji, ale to należy sprawdzić na własnej skórze.
Odnaleźć się w Japonii
